در استاتور موتورهای DC آهنربای دائمی بکار رفته است . این آهنربا یک میدان مغناطیسی را بوجود می آورد . در مرکز آهنربا روتور قرار دارد . روتور همان قسمتی است که با چرخیدن خود نیروی مکانیکی تولید می کند . اطراف روتور با سیم عایق لاکی پیچیده شده است . هنگامی که جریان الکتریسیته به این سیم ها انتقال پیدا می کند فلز آهنی روتور به یک آهنربای موقت تبدیل می شود . با توجه به اینکه موتور طوری طراحی شده که وقتی جریان الکتریسیته به آن وارد می شود آهنربای دائمی و آهنربای موقت (روتور) با قطب های مغناطیسی هم نام روبروی همدیگر قرار می گیرند روتور شروع به چرخیدن کرده و با افزایش ولتاژ ورودی به موتور سرعت و قدرت چرخش بیشتر می شود . این مکانیزم در همه ی موتورهای DC یکسان می باشد .